ما برای رهایی از عادات و تعلقاتِ پوچِ رسانهای، به جرأت و جسارت فراوانی نیاز داریم.
خلاقترین انسانهای دوران ما آنهایی هستند که میتوانند حباب شیشهای هنجارهای عرفی -تحمیلی- گذران اوقات فراغت و تمتع از رسانه را بشکنند و حیاتی نو طرح بزنند.
و در تاریخ خواهند نوشت که در سنه یکهزار و سیصد و نود و نه شمسی، که سفاهت و شقاوت و کرونا از اینجا تا ینگهدنیا را در نوردیده بود، شبپرههای ریشپرفسوری آخرین تلاشهایشان را میکردند تا زیر سایهی جهل و درماندگی عوام، خود را از آفتاب حقیقت مصون دارند...
البته من مدتهاست به توصیه استاد اخلاقم (!) پایم را از مناقشه با سیمکشها بیرون کشیدهام. اما به پاس رادمردی و زمانشناسی سروران ارجمندم «دکتر کمیل خجسته» و «دکتر عبدالحسین کلانتری» در پاسخگویی به آخرین تقلای مستفرنگهای نشسته بر گردهی ملت، شما را به خواندن یادداشتهای زیر دعوت میکنم:
دنیای استیو جابز و دنیای وزارت ارتباطات
کمیل خجسته
«جهان مصالحهها» یا «منازعات پلتفرمی»؟
عبدالحسین کلانتری
+ الیس الصبح بقریب؟
++ شادی روح سیدمجتبی نواب صفوی صلوات.
ما برای رهایی از عادات و تعلقاتِ پوچِ رسانهای، به جرأت و جسارت فراوانی نیاز داریم.
خلاقترین انسانهای دوران ما آنهایی هستند که میتوانند حباب شیشهای هنجارهای عرفی -تحمیلی- گذران اوقات فراغت و تمتع از رسانه را بشکنند و حیاتی نو طرح بزنند.
به دعوت ادارهکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان هرمزگان در کارگاه یک روزهی «صیانت از کودکان آنلاین» حاضر شدم.
در هوای بهاری دیماه بندرعباس در سه جلسهی آموزشی از صبح تا بعد از ظهر ابتدا به «زندگی ابری» کودکان و نوجوانان پرداختیم و سپس آداب مصرف رسانهها را در جمع مربیان خوب هرمزگانی مرور کردیم.
بعدازظهر هم یک جلسه در خدمت والدین گرامی اعضای کانون پرورش فکری بندرعباس بودم و با هم دربارهی «نظام جامع تربیت رسانهای» گفتگو کردیم.
خدا را شکر میکنم که توفیق آشنایی با برادران و خواهرانِ دلسوز برای کودکان و نوجوانان در جنوبیترین نقاط این سرزمین را نصیبم کرد.
+ گزارش این برنامه در پایگاه کانون (ظاهراً خبرنگار محترم خودش در این موضوع متخصص بوده. چون نیمی از مطالب ادعایی این خبر را من هرگز در عمرم نگفتهام!)