در دو جلسهی صبحگاهی در خدمت پدران محترم شاغل در یک مجموعه تولیدی بودم و با هم دربارهی شرایط جدید فرزندان در خانه و الزامات مدیریت فضای رسانهای در خانواده صحبت کردیم.
و در تاریخ خواهند نوشت که در سنه یکهزار و سیصد و نود و نه شمسی، که سفاهت و شقاوت و کرونا از اینجا تا ینگهدنیا را در نوردیده بود، شبپرههای ریشپرفسوری آخرین تلاشهایشان را میکردند تا زیر سایهی جهل و درماندگی عوام، خود را از آفتاب حقیقت مصون دارند...
البته من مدتهاست به توصیه استاد اخلاقم (!) پایم را از مناقشه با سیمکشها بیرون کشیدهام. اما به پاس رادمردی و زمانشناسی سروران ارجمندم «دکتر کمیل خجسته» و «دکتر عبدالحسین کلانتری» در پاسخگویی به آخرین تقلای مستفرنگهای نشسته بر گردهی ملت، شما را به خواندن یادداشتهای زیر دعوت میکنم:
دنیای استیو جابز و دنیای وزارت ارتباطات
کمیل خجسته
«جهان مصالحهها» یا «منازعات پلتفرمی»؟
عبدالحسین کلانتری
+ الیس الصبح بقریب؟
++ شادی روح سیدمجتبی نواب صفوی صلوات.
در دو جلسهی صبحگاهی در خدمت پدران محترم شاغل در یک مجموعه تولیدی بودم و با هم دربارهی شرایط جدید فرزندان در خانه و الزامات مدیریت فضای رسانهای در خانواده صحبت کردیم.
در یک جلسه مجازی جالب در خدمت مادران محترم و مربیان گرامی در جمعیت توسعهگران فضای مجازی پاک (فمپ) بودم و با هم درباره شیوههای مدیریت کودکان و نوجوانان در فضای مجازی بخصوص در شرایط آموزشی پساکرونا صحبت کردیم.
سؤالات متعدد و پرتکرار مادران گرامی در این جلسه نشانهی موقعیت زمانی خطیری است که از نظر تربیت رسانهای در پیش رو داریم. انشاءالله که در این مسیر موفق باشیم.
به دعوت دوستان عزیزم در مجتمع آموزشی مهرهشتم، در جمع مربیان و همکاران گرامی دبیرستان پسرانه این مجتمع حاضر شدم و دو ساعتی دربارهی تحولات ناشی از تلاقی فضای مجازی با مدرسه و فناوریهای آموزشی گفتگو کردیم. جلسهی خوب و کاربردی بود که برای همهمان مباحث قابل استفادهای داشت.
محتوای ارائه شده در این جلسه مشابه این نشست بود: مدرسه آینده