در ماههای گذشته چند مورد برخورد شخصی با دوستان مؤمن و انقلابی داشتم که چیزی از بدیهیات مالکیت معنوی (کپی رایت) نمیدانستهاند و بعد از تذکر دربارهی آن، بسیار برآشفته و ناراحت شدهاند!
اگر استادی در جلسهای به دعوت شما سخنرانی کرده و شما با زحمت فراوان و کیفیت بالا آن جلسه را تصویربرداری کردهاید، حتی اگر حقالتدریس خوبی هم برای آن جلسه پرداخت کرده باشید، شما صرفاً مالک خصوصی آن فایل تصویری خواهید بود و حق انتشار آن را مخصوصاً با اغراض تجاری نخواهید داشت؛ مگر آنکه در یک قرارداد و توافق مشخص با سخنران اجازهی آن را گرفته باشید.
رعایت این موضوع ساده که در قوانین عرفی و شرعی ما هم به آن تأکید شده آنقدر متروک است که تذکر دادن بابت رعایت آن به جرأت و جسارت فراوانی نیاز دارد!
اگر شما کتابی را میخرید، برای کاغذ و مقوا و جوهر آن پولی پرداخت کردهاید و مالک جسم فیزیکی آن کتاب خواهید بود؛ اما محتوای آن کتاب متعلق به شما نیست و اجازهی هیچگونه بازنشر و تکثیر ندارید. این قاعده دربارهی محتوای دیجیتال هم صادق است و استفاده و بازنشر محتوا، صرفاً در چارچوب اجازهی مالک اثر مجاز است.
لطفاً به حق مردم احترام بگذارید تا خداوند از خرانهی غیب خودش به کارتان برکت بدهد.