پژوهشهای دانشآموزی نباید صرفاً روی جمعآوری اطلاعات یا کشف پاسخ یک معما تعریف شود، بلکه پژوهشهای عصر دیجیتال باید رقابتی در اعتبارسنجی منابع و تحلیل یافتههای متضاد و متناقض باشد.
و در تاریخ خواهند نوشت که در سنه یکهزار و سیصد و نود و نه شمسی، که سفاهت و شقاوت و کرونا از اینجا تا ینگهدنیا را در نوردیده بود، شبپرههای ریشپرفسوری آخرین تلاشهایشان را میکردند تا زیر سایهی جهل و درماندگی عوام، خود را از آفتاب حقیقت مصون دارند...
البته من مدتهاست به توصیه استاد اخلاقم (!) پایم را از مناقشه با سیمکشها بیرون کشیدهام. اما به پاس رادمردی و زمانشناسی سروران ارجمندم «دکتر کمیل خجسته» و «دکتر عبدالحسین کلانتری» در پاسخگویی به آخرین تقلای مستفرنگهای نشسته بر گردهی ملت، شما را به خواندن یادداشتهای زیر دعوت میکنم:
دنیای استیو جابز و دنیای وزارت ارتباطات
کمیل خجسته
«جهان مصالحهها» یا «منازعات پلتفرمی»؟
عبدالحسین کلانتری
+ الیس الصبح بقریب؟
++ شادی روح سیدمجتبی نواب صفوی صلوات.
پویایی و نبود تمرکز در فرایند جمعآوری و انتشار محتوا –که اصلیترین مزیت ویکیپدیا است- به شکلگیری انتقادات جدی به این دانشنامهی آزاد جهانی منجر شده است. منتقدین درستی و اعتبار ویکیپدیا را به خاطر «آزادی ویرایش» زیر سؤال بردهاند. همچنین، ویکیپدیا به خاطر «آسیبپذیری در برابر خرابکاری»، «کیفیت غیریکنواخت مقالات»، «سوگیری نظاممند»، «بیثباتی» و نیز به خاطر «ترجیح اجماع بر اعتبار» در سبک ویرایش مقالات، نقد شده است.
در سالهای اخیر چندین بار اخبار سوءاستفاده سامانهها از اطلاعات کاربران
سروصدای زیادی به راه انداخته است.
در آخرین نمونه جنجال بهرهبرداری
غیرقانونی شرکت «کمبریج آنالیتیکا» در انتخابات ۲۰۱۷ آمریکا از اطلاعات
کاربری بیش از ۸۰ میلیون کاربر فیسبوک تا جایی بالا گرفت که کار مدیرعامل
فیسبوک به پاسخگویی و عذرخواهی در کنگرهی آمریکا کشیده شد.