ما خیلی حرف داریم
ما مسلمانها خیلی حرفها داریم که به یکدیگر بگوییم و آنها را میان خود به مطالعه و بررسی بگذاریم...
امروز دنیای اسلام و امت اسلامی با مصائب بزرگی مواجه است. درست است که بسیاری از این مصائب از درون دل خود ما مسلمانها برخاسته است؛ ما کوتاهی و تنبلی کردیم و با خودخواهیها و دنیاطلبیهای خودمان راه امت اسلامی بهسوی قلهی تکامل انسانی را نپیمودیم، که باید برگردیم؛ باید حرکت کنیم؛ باید توبه کنیم؛ اما شکی نیست که در دوران‌های اخیر تاریخ، بخش بسیار مهمی از این عقبماندگیها، مصیبتها و مشکلات نیز ناشی از نظم باطل جهانی امروز و دیروز است. نظام جهانی، نظام اقتدارگرایی است؛ نظام تکیهی بر زور است؛ نظام زندگی انسان نیست؛ نظام زندگی جنگلی است.
نگاه کنید!
به وضع دنیای اسلام نگاه کنید! ما سالها مسألهی فلسطین را بهعنوان زخم عمیق پیکر اسلامی همواره به یاد خودمان میآوردیم، امروز عراق هم اضافه شده است! بینید که قدرتمندان با تکیهی به زور چه میکنند. همه‌ی حرفهای غیرمنطقی و غلط را با اتکاء به زور و با اتکاء به منطق سلاح و قدرت سیاسی و پولی به شکل حرف قابل دفاع و منطقی در دنیا مطرح و عمل میکنند. جرائمی را که در عرف همه‌ی ملتهای جهان جنایت و جرم است، علنی انجام میدهند و گاهی برای ظاهرسازی نامی هم روی آن میگذارند، در حالیکه میدانند کسی آن را قبول نمیکند؛ اما گاهی حتّی اسم و نقابی هم روی آن نمیگذارند. دولت غاصب صهیونیست صریحاً اعلام می‌کند که من زبدگان فلسطینی را ترور میکنم و دولت امریکا هم رسماً و علناً از او حمایت می‌کند! این وضع نظام امروز جهانی است.
...پیداست که به حقوق انسانها و به حق مردم برای تعیین حکومت هیچ اعتنایی ندارند و برای آن هیچ ارزشی قائل نیستند؛ خودشان نصب میکنند، خودشان حاکم معین میکنند، خودشان قانون میگذرانند و خودشان متخلف از قانون را بدون هیچگونه محاکمهیی مجازات میکنند؛ آنهم مجازات کشتار. ببینید در عراق چه میگذرد! این وضع امروز امت اسلامی است.
ما می‌توانیم
...آیا امت اسلامی در مقابل این دستاندازی قدرتمندانه نمیتواند از خود دفاع کند؟ جواب این است که چرا، ما می‌توانیم دفاع کنیم؛ ما ابزارهای زیادی را برای دفاع از حق و موجودیت خود در اختیار داریم. ما جمعیت بزرگی هستیم؛ ما ثروت عظیمی داریم؛ ما انسانهای برجسته و سرمایهی معنوی‌ای داریم که به مردم ما قدرت ایستادگی در مقابل زورگویان را می‌دهد؛ ما فرهنگ و تمدن باسابقهیی داریم که در دنیا کمنظیر است؛ ما خیلی امکانات داریم، بنابراین بالقوه می‌توانیم دفاع کنیم.
چرا دفاع نمی‌کنیم؟
اما چرا دفاع نمی‌کنیم؟! چرا عملاً در میدان، کاری از ما برنمیآید؟ چون با هم متحد و یکی نیستیم؛ چون به بهانههای گوناگون ما را از هم جدا کرده‌اند. لشگر منظمِ عظیم و مجهزی به نام امت اسلامی را به گروههایی که همّ و غمّشان مقابله و مبارزهی با هم و ترسیدن از هم و تعرض به هم و پنجهزدن به صورت یکدیگر است، تقسیم کرده‌اند. در این شرایط، معلوم است که این لشگر کارآیی نخواهد داشت.
امروز وقت آن رسیده است که دنیای اسلام بازنگری کند؛ بر روی مسألهی وحدت به جِد فکر کند. امروز تهدید امریکا در این منطقه متوجه یک کشور و دو کشور نیست؛ متوجه همه است.
عاقلانه‌ترین راه
...عاقلانه‌ترین راه این است که همه به فکر بیفتند و دستها را در دست هم بگذارند.
دشمن بیکار نمی‌ماند
... البته دشمن هم بیکار نمی‌ماند و از ابزارهای قدیمی تفرقهانگیز استفاده می‌کند؛ از قومیتها، مذهب و طایفهگری استفاده می‌کند و موضوعاتی را که اسلام تأکید کرده که عمده نشوند، آنها را عمده می‌کند. اسلام تأکید کرده است که قومیتها، ملاک تشخص و هویت نیستند؛ «انّ اکرمکم عنداللَّه اتقاکم» اسلام تأکید کرده است که برادران مسلمان باید با هم برادرانه رفتار کنند؛ نگفته است برادرانی که سنیاند یا شیعهاند یا فلان مذهب دیگر را دارند، بلکه گفته است که مسلمانان «انّما المؤمنون اخوة» هستند. هر کسی به این کتاب و به این قرآن و به این دین و به این قبله اعتقاد دارد، مؤمن است؛ اینها با هم برادرند؛ اسلام این را به ما گفته است. اما ما خنجرها را پشت سر مخفی میکنیم برای زدن به سینهی برادران!
ما باید جوابش را بدهیم
... کدام منطق است که در مقابل این مسائل بتواند مقاومت کند، تا اختلاف ایجاد شود؟ وحدت بر همه‌ی ضرورتها و اولویتها ترجیح دارد و از آنها اولیتر و مقدمتر است. چرا ضرورت اتحاد بین مسلمانان را نمیفهمیم؟! بار سنگینی بر دوش ماست و این برهه، برههی حساسی است. اگر دشمنان بتوانند با اِعمال قدرت این منطقه را تصرف کنند، دنیای اسلام باز هم مثل دوران استعمار، صد سال دیگر عقب خواهد افتاد و صد سال دیگر فاصلهی امت اسلامی با دنیای مدرن و صنعتی بیشتر خواهد شد. ما باید جوابش را بدهیم؛ امروز ما مسؤول هستیم؛ امروز دولتها، نخبگان، زبدگان، رجال فرهنگی و دینی مسؤولند؛ همه‌ی ما در مقابل وحدت دنیای اسلام مسؤولیم.
خواب غفلت
از خداوند متعال میخواهیم که به برکت روح مطهر خاتمالانبیاء و مجاهدات این شخصیت بینظیر بشری...همه‌ی ما را از خواب غفلت بیدار کند؛ ما را به راه راست هدایت کند؛ به آنچه که وظیفهی ماست، ما را هم آگاه و هم توانا کند و انشاءاللَّه شر دشمنان امت اسلام را به خودشان برگرداند.
گزیده‌ای از سخنان رهبری
در دیدار شرکت کنندگان در اجلاس وحدت
اردیبهشت 83
اصولی هست، که تا برپا نشوند، هیچ کاری درست پیش نخواهد رفت. مهم‌ترین آن، بازیافتن مسیر صحیح تمدن اسلامی است. با همین بار کج، هرگز به هیچ منزلی نمی‌رسیم، چه کربلا باشد، چه فلسطین باشد، چه دنیا.