روش‌های اقناعی روی ضعف‌های روانی انسان استوار هستند.
مثلاً ذهن انسان، تنبل است و راه نزدیک را به راه دور ترجیح می‌دهد.
پس روش‌های اقناعی از این ضعف بهره می‌گیرند و بین دو کلمه‌ی «زیبا» و «خوب» که در یک گروه قرار دارند رابطه‌ی یک به یک برقرار می‌کنند و دائماً از این رابطه سوءاستفاده می کنند: «زیبا = خوب»
ما در ذهنمان کلمات، مفاهیم و صفات را کنار مترادف‌هایشان دسته‌بندی می کنیم.
مثلاً «نیک، پسندیده، خوب، زیبا، پاک، درست، قابل اعتماد، و ...» در گروه کلمات مثبت و «بد، پلید، زشت، مضر، کثیف و ...» در گروه کلمات منفی.
برقراری رابطه‌ی مستقیم بین کلمات یک گروه در ذهن ما ساده‌تر از برقراری ارتباط بین کلمات در دو گروه مختلف است. یعنی رابطه‌ی «خوب = پاک» ساده‌تر برقرار می‌شود تا «زشت = پاک»
از گذشته‌های دور تا امروز، آدم‌ها برای به رفتار درآوردن دیگران و پذیراندن نظراتشان به آن‌ها از سه روش زیر -به تفکیک یا توأمان- بهره می‌برند:
- اجبار (توسل به قدرت سخت)
- معامله (توسل به قدرت پول)
- اقناع (توسل به قدرت زبان)
همه‌ی حقوق مادی و معنوی ازسرنوشت، وقف آستان امیرالمؤمنین علیه‌السلام است.
تماس با حسین غفاری | مستندات و فایل‌های مهم
