توضیح: این نوشتار را در نوبت اول بعنوان مقدمه و مؤخره ای بر بخش ویژه یک نشریه دانشجویی با موضوع «بررسی پدیده باربی و تفاوتهای آن با دارا و سارا» نوشته بودم. تصمیم گرفتم قسمتهایی از متن اصلی را با اندکی تغییر و اصلاح برایتان بنویسم:
آیا تا به حال فکر کرده ای که خواهر و برادر کوچک من و تو را، دانش آموز و دانشجوی سالهای دیگر این کشور را، چه کسی تربیت می کند؟ مادران مهربان؟ هیئت دولت؟ تلویزیون؟ عروسکها؟ جامعه؟ همه با هم؟
بقیه بچه های زمین را چطور؟ کسی به فکر آنها هست؟ آیا آنها هم پدر و مادر مهربان یا هیئت دولت دلسوز دارند؟ آیا شیاطین مجسم خاکی برای تسخیر زمین و مسخ آدمهای آینده، نقشه ای نریخته اند؟ از شیطان بزرگ که واقعا بعید است.
یعنی می توان به فکر اصلاح جامعه بود و به فکر تربیت کودکان نه؟ من و تویی که شغلمان دانستن و فهمیدن است چقدر تاکنون دغدغه تربیت نسل دیگر را داشته ایم؟ این هیاهوهای بر سر هیچ و پوچ، اصلا مجال اندیشیدن به موضوعاتی مهم تر- مهم تر از غم نان چهار تا زندانی سیاسی و یک مشت نویسنده بی شرم هتاک- را باقی می گذارد؟
می خواهیم منصف باشیم. ببینیم چه کرده اند و چه کرده ایم. یک سوزن به خودمان و یک جوالدوز به دیگری! اما در این مختصر نه بنای کوبیدن مشت محکم بر دهان استکبار جهانی را داریم و نه وکیل وصی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هستیم. بنایمان بر طرح مبحث است و نتیجه گیری منصفانه را بر عهده خواننده فهیم و نکته سنج می گذاریم...
[در اینجا نقل اصل مقاله -به قلم نویسنده ای دیگر- را به استقبال عزیزان منوط می کنم و تنها بخش پایانی آن تحت عنوان «جنگ عروسکها» را می آورم]
آیا به راستی جنگ عروسکها توهم توطته است و یا اینکه...؟
ما هم شنیده بودیم. اما خدا وکیلی تا خودمان با همین دو چشم مبارک زیارتش نکرده بودیم باورمان نمی شد اینقدر زشت باشد!
شیمل را می گویم. یک بار دکتر عباسی در سخنرانی اش گفته بود که اسرائیل چنین موجودی خلق کرده. اما ما هم فقط شنیده بودیم.
راستش در هنگام جمع آوری مطالب این شماره از نشریه در مورد عروسک، مجبور شدیم سری هم به سایتهای معروف فروش عروسک و اسباب بازی کودکان بزنیم و سیری در عالم «باربی» بکنیم . همانجا به یاد این مطلب افتادیم و بلافاصله «اسراییل+ عروسک» را جستجو کردیم و به یک سایت خیریه یهودیهای اسراییل رسیدیم که اجناس مختلفی را برای کمک به کودکان نیازمند! و سربازان بی دفاع!! اسراییلی به حراج گذاشته بود. در بین این اجناس به دو عروسک شیمل و ریوکاله برخوردیم که دو عروسک مذهبی یهودی هستند و قیمت هر کدام از آنها به گفته سایت 205005000 ریال است. طبق اطلاعات کسب شده شیمل عروسکی است که اسراییل در مقابل تهاجم فرهنگی عروسک دارا و سارا طراحی و تولید کرده است! عروسکی با ته چهره نژاد اسراییل و با هیبت و لباس مذهبی. ریوکاله نیز عروسک آوازه خوانی است که دو سرود مذهبی Adon Olam و Hamalach Hagoel را برای کودکان یهودی زمزمه می کند و همواره به همراه محبوب اسطوره ای خود شیمل است.حالا تازه تازه داشت برایمان جا می افتاد که جنگ عروسکها یعنی چه؟
«هر جا که دیدید صدای دشمن درآمد، بدانید که درست عمل کرده اید.»
سالهای سال بخش نامحسوس و فوق العاده ای از تربیت کودکان این سرزمین بر عهده باربی ها و کن و سندی و... بوده است و هیچکس به فکر اعتراض و نقد و نظر نبود. اما همین که یک عده برای مشکلی که وجود دارد، راهکار و راه حل ارائه می کنند، مغرضین که گویی موقعیت و منافع شخصی خود را در خطر می بینند، دایه دلسوزتر از مادر می شوند و مسئولین امر را از تبعات و مشکلات و نقصها و کمبودها می ترسانند. به جای اینکه مشوق باشند و ایرادات را در جهت رفع و بهبود طرح گوشزد کنند یکطرفه به قاضی می روند و سعی در متوقف ساختن پروژه دارند.
ما اسم این را جنگ عروسکها گذاشتیم. هر چند که مسئولین کانون پرورش خود را از آن مبرا می دارند، اما در هر صورت این نبردی است که ما آغاز کرده ایم و در اولین قدم دشمن وادار به عقب نشینی و مقابله به مثل شده است.
دارا و سارا شاید سالها از امپراطوری عظیم و جهانگیر باربی عقب تر باشند اما این مسیر، مسیر درستی است که به کوری چشم دشمنان دوست نمای این مرز و بوم، ادامه آن خواست تمام زنان و مردان مسلمان و آزاده ایرانی است.
هر گاه به این مطلب شک کردید نگاهی به قیافه مستأصل و عقب مانده شیمل بیاندازید تا مطمئن شوید.
یاعلیش
