از سر نوشت :: حسین غفاری

روایت‌های بی‌گاهِ یک پیام‌برِ پاره‌وقتِ دوره‌گرد

فهرست
x
x
خرده ادراکات
  • ۱۳ مهر ۰۱

    ▪️سالروز شهادت حضرت ابی‌محمد، حسن بن علی بن محمد، ابن‌الرضا (علیه و علی آبائه السلام) بر شما تسلیت باد.

    ♨️در سال‌های اخیر تلاش‌های پراکنده‌ای برای بصری کردن وقایع تاریخی مقدس، با هدف ملموس ساختن موضوعات کهن برای نسل جوان و نوجوان رخ داده است. این تلاش‌ها که در شکل سنتی به ترسیم شمایل معصومان یا پرده‌نگاری‌های عاشورایی محدود می‌شد، با خلاقیت هنرمندان معاصر برای عبور از احتیاطات شرعی، به قله‌هایی همچون آثار حسن روح‌الامین ختم شده که کیفیت آثار، حس و حال اجرا و زاویه دید و روایت خاص او از وقایع، در این سال‌ها بسیار بازتاب یافته است.

    ⚠️مثل هر کار تازه‌ای، در کنار فرصت‌های این تصویرسازی‌ها، باید مراقب آسیب‌های احتمالی آن هم باشیم. مثلاً جانشین‌سازی یک تصور واحد از صحنه‌ای تاریخی به‌جای توسعه درک‌های متعدد از آن واقعه نزد مخاطبان با سطوح معرفتی مختلف؛ یا بسنده کردن به زاویه و عمق دید هنرمند در شناخت آن صحنه یا واقعه تاریخی. همچنین اگر در این میان خطایی هم در تصور یا تصویر هنرمند رخ بدهد، بعداً به سختی می‌توان آن را از ذهن مخاطب پاک کرد.

    🎨برای نمونه نگاهی به آخرین نقاشی دیجیتال 🖌️هنرمند وارسته و نازک‌خیال حسن روح‌الامین بیندازیم که به مناسبت هشتم ربیع‌الاول، صحنه‌ی نماز حضرت حجت ابن الحسن (عج) بر پیکر پدرشان امام حسن عسکری (ع) را در این روز ترسیم کرده است. طبق نقل تاریخی امام مهدی (عج) که در این هنگام کودکی پنج ساله بودند، عموی خود، جعفر بن علی (که بعدها به جعفر کذاب معروف شد) از اقامه نماز بر پیکر پدر کنار زدند و خود برای ایشان نماز اقامه کردند.

    🔍با دقت به این نقاشی نگاه کنید. جعفر بن علی در این نقاشی چند ساله به تصویر کشیده شده است؟
    ❓۵۰؟ ۶۰؟ ۷۰؟!
    💡این در حالی است که می‌دانیم امام حسن عسکری (ع) در سال ۲۶۰ ق. در ۲۸ سالگی به شهادت رسیده‌اند و جعفر اختلاف سنی جدی با ایشان نداشته و به احتمال قریب به یقین کوچکتر از امام بوده است.

    🤔در اینجا یک بی‌دقتی کوچک هنرمند نقاش، تصور مخاطب را از واقعیت تاریخی دگرگون می‌کند و فهم او را در این نقطه متوقف نگه می‌دارد. اینکه جعفر کذاب یک جوان بیست و چند ساله‌ی خام خیال و در سودای غصب زعامت شیعیان باشد فرق دارد با آن‌که او را پیرمردی مسن بدانیم که بر سنت عربی به عزای برادر ایستاده و در ظاهر میراث‌دار او بوده است.

    🚦فرایند «تصویری شدن» تاریخ مقدس، اگر از اساس قابل تردید نباشد، این قدر هست که باید با الزامات معرفتی فراوانی همراه شود تا رهزن نباشد.

    وَ لِلّٰهِ الْحَمْد

  • ۷ مرداد ۰۰

    نامه اعتراضی جمعی از شترداران و بازرگانان بغداد به جناب موسی بن جعفر، بزرگ طایفه علویان

    ای پسر پیغمبر خدا؛
    در میان بزرگان شهر بعد از انتشار شایعاتی درباره فرموده‌ی شما به جناب «صفوان بن مهران» آشوب و تشویشی در گرفته است.
    چنین روایت کرده‌اند که حضرتتان از مراوده اقتصادی جناب صفوان با خلیفه بزرگ و کدخدای مشرق زمین، جناب هارون الرشید ناخرسندید.
    آیا بغیر این است که زنده نگه داشتن دین جد شما به آباد بودن مملکت اسلامی و پایداری مناسک و شعائر الهی میسر است؟
    آیا در این دوران طلایی حکومت بنی‌عباس که از چین و هند تا دروازه‌های بیزانس تحت سلطه‌ی خلافت اسلامی قرار دارد، حرکت یکتا امپراطور مقتدر مسلمانان به قصد انجام اعمال حج، چیزی بجز مجد و عظمت اسلام را نوید می‌دهد؟
    آیا به این فکر کرده‌اید که اگر عملی خداپسندانه مثل «کمک به یک مسلمان برای انجام حج» را تعبیر به «مشارکت در بقای ظالم» بفرمایید، آن وقت تکلیف این همه تاجر و بازرگان و کاسب خرده‌پا که هر روز امیدوار به مراوده تجاری با دستگاه ثروتمند و باشکوه خلافت هستند چه می‌شود؟ آیا شما جواب زن و بچه‌های مظلوم آن‌ها را می‌دهید اگر با امتناع از داد و ستد با دربار شب‌ها سر گرسنه بر بالین بگذارند؟
    شما که پسر پیغمبر و محترم در میان مردمان هستید آیا نترسیدید که اگر جناب صفوان، که از شترداران خوش‌نام و مشهور هستند، از همکاری با خلیفه امتناع کنند چه بر سرشان می‌آید؟
    از حضرتتان انتظار زمان‌شناسی بیشتری داشتیم تا در این ایام که سپاهیان اسلام در مرزهای روم با کفار در حال مبارزه هستند، چنین تزلزلی در پشت جبهه‌ها ایجاد نفرمایید.
    در هر صورت صنف شترداران و بازرگانان بغداد که جمع کثیری از مردم و کسبه محترم را نمایندگی می‌کند از عمل به این توصیه جنابعالی معذور است و امیدواریم که بدبینی به خلیفه بزرگ را کنار بگذارید و اتحاد مسلمانان را خدشه دار نفرمایید.

    والسلام
    مردادماه۱۴۰۰

    پ.ن:
    داستان مشهور «صفوان جمال»

  • ۱۱ فروردين ۰۰

    متأسفانه در جدل غیرخردمندانه و کاملاً سیاسی این روزها، وظیفه مستقیم دولت در آموزش رسانه‌ای و تربیت رسانه‌ای نادیده انگاشته می‌شود.
    هر چند که این نکته قابل تأیید است که آموزش رسانه‌ای و تربیت رسانه‌ای حتما باید هسته خانواده را هدف قرار بدهد؛ اما برای اعمال صحیح تربیت رسانه‌ای، خانواده به سه چیز نیاز دارد: آموزش، ابزار و پشتیبانی؛ که هر سه هم موکول به اراده‌ی جدی دولت است.

    دولت جمهوری اسلامی چه وظایفی در تربیت رسانه‌ای دارد؟

    الف) آموزش: شامل طیف گسترده‌ای از آموزش‌ها از سطح دانش تا بینش و گرایش و کنش
    ب) ابزار: مثل اینترنت سما، درگاه‌های ویژه کودک و نوجوان، سامانه‌های هدایت مصرف رسانه و ...
    ج) پشتیبانی: مقررات‌گذاری به نفع تربیت (مثل همان ماجرای اینترنت شبانه و ...)

    البته با فرض زندگی در دوران طاغوت،‌ و بدون محقق شدن هیچ یک از موارد سه گانه بالا، هرگز مسئولیت تربیت از گرده خانواده رفع نمی‌شود. فقط ما به ازای ناتوانی خانواده‌ها در تربیت فرزندان، بر شدت درجه آتش جهنم بر طاغوت و طاغوتیان افزوده خواهد شد!

  • ۲۸ مهر ۹۹

    از «مومو» خوشم آمد.
    حربه‌ی مفید و مؤثری برای ترساندن بچه‌ها و خانواده‌ها از واتساپ! مثل همان «لولو» که مادربزرگ‌ها ما را از آن می‌ترساندند که سراغ خوراکی‌های ته انباری نرویم!

    مقابله با آن هم ساده است. اگر خانواده‌ها آموزه‌های تربیتی را در سطح قصه شنگول و منگول در خانه پیاده کنند، «مومو» راه به جایی نمی‌برد:
    در را به روی غریبه باز نکنید؛
    شماره غریبه را مسدود کنید؛
    پیام غریبه را جواب ندهید.

    سخت است؟

x
x
دسته‌بندی نوشته‌ها
سلام
پسر ۱۵ساله‌ام به یک بازی اینترنتی به نام «کلش آف کلندز» بسیار وابسته شده است و از مهرماه سال گذشته تا به حال مرتب آن را به‌روز می‌کند. حتی وقتی از تهران دور است نگران به‌روز شدن آن است. لازم به ذکر است که پسرم موبایل شخصی ندارد و برای ارتباط با دوستانش و حتی همین بازی از موبایل من و پدرش استفاده می‌کند. همچنین همه خانواده یک لب تاب داریم که به نوبت و در صورت نیاز از آن استفاده می‌کنیم.
با اینکه بچه‌ی با استعدادی است و کلاس اول دبیرستان است، اما نمی‌تواند تمرکز خوبی روی دروسش داشته باشد.
من و پدرش واقعا نمی‌دانیم باید چه رفتاری را در مقابل وابستگی ایشان به این بازی  انجام دهیم.
خواهش می‌کنم مرا راهنمایی بفرمایید.



سلام علیکم

کارشناسان نشانه‌های متعددی برای کشف میزان اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای معرفی کرده‌اند که از آن جمله می‌توان به این موارد اشاره کرد:
  • اختلال در الگوی منظم زندگی: مثلاً شخصی در تمام طول شب مشغول بازی باشد و استراحت خود را به روز موکول کند؛
  • بازماندن از وظابف اصلی زندگی: مثلاً به مدرسه یا محل کار خود نرفته و به جای آن ترجیح می دهد بازی کند؛
  • زمان بیشتر، لذت کمتر: یعنی اگر نیاز باشد فرد برای رسیدن به همان لذتی که در گذشته از بازی کردن در یک مرحله می‌برده است، دوره‌های طولانی‌تر بازی را تکرار کند؛
  • اضطراب فراق: یعنی وقتی در حین بازی ارتباطش با اینترنت یا نرم افزار قطع بشود، بسیار مضطرب و عصبانی می‌شود؛
  • هوس بازی کردن: یعنی وقتی از دنیای دیجیتال دور است، به شدن هوس بازی کردن و آنلاین شدن را در سر می پروراند.
برای پیشگیری و درمان اعتیاد به بازی های رایانه ای هم دستورالعمل‌های مشابهی وجود دارد:
  • والدین باید تا حدی با بازی‌های رایانه‌ای آشنا باشند و بدانند که هر بازی برای چه سنی است.
  • والدین استفاده از بعضی بازی‌های رایانه‌ای را برای فرزندان خود مجاز کنند.
  • در خرید بازی‌های رایانه‌ای فرزندشان را راهنمایی کنند.
  • از آسیب‌های بازی‌های رایانه‌ای مخرب برای فرزندشان صحبت کنند.
  • فرزندان باید بدانند که از رایانه هم مانند دیگر وسایل زنگی متعادل استفاده کنند. لذا به کودکان در ساعات معینی اجازهٔ انجام بازی‌های رایانه‌ای را بدهیم. شاید برای دفعات اول آنان کمی مقاومت نشان دهند، اما به مرور زمان به نظم استفاده از رایانه عادت می‌کنند.
  • والدین زمان بیشتری را در کنار فرزندان خودشان بگذرانند. هر قدر صمیمیت وارتباط صحیح بین فرزندان و والدین بیشتر باشد، زمینه استفاده از چنین بازی‌هایی کمتر فراهم می‌شود.
  • بهتر است که گه گاهی والدین در انجام بازی‌های رایانه‌ای با کودکان خود همراه شوند و در مورد معایب و محاسن بازی‌ها با آنها بحث و تبادل نظر کنند. بازی‌های دسته جمعی اعضای خانواده می‌تواند به صمیمیت روابط آنان و ایجاد رقابت سالم در میانشان کمک کند.
  • باید والدین و معلمان برنامه ریزی درستی در جهت استفاده کودکان و نوجوانان از بازی‌های رایانه‌ای در امر آموزش داشته باشند.
  • باید در کنار استفاده از رایانه، تحرک هم وجود داشته باشد و فرزندان را تشویق به ورزش‌های مناسب کرد.

به نظر من خیلی از دستورالعمل‌هایی که برای مواجهه و درمان اعتیاد به مواد افیونی توصیه می‌شود، مخصوصاً دستورالعمل‌های مبتنی بر درمان روانی معتاد، در مورد اعتیادهای مجازی هم می‌تواند اثربخش باشد.
اگر به مطالعه در این زمینه علاقه دارید توصیه می‌کنم نگاهی به مطالب سایت همراه بیندازید.


اما در مورد خاص شما چند نکته‌ی ویژه باید اضافه کنم:


- بازی کلش آف کلندز (یا به طور اختصاری: کلش) یک بازی بین المللی آنلاین است که هیچ انتهایی ندارد. یعنی برای بازیکن معلوم نیست که چه زمانی بازی تمام می‌شود و واقعاً مرحله‌ی نهایی برای آن قابل تصور نیست. در حقیقت کلش می‌تواند موازی با حیات حقیقی انسان همچنان ادامه داشته باشد. جهان بازی کلش به تناسب میزان فعالیت و صرف وقت کاربر در آن گسترش می‌یابد و با تحریک غریزه‌ی حرص بنی آدم به بقای خود ادامه می‌دهد.

- بازی کلش زمینه‌ی خروج سرمایه‌های فراوانی از کشور ما و سایر کشورها به سمت تولیدکننده‌ی بازی ایجاد کرده است. به نحوی که به یکی از پولسازترین بازی‌های جهان تبدیل شده است و اگر حواستان نباشد و فرزندتان کلش را زیادی جدی بگیرد، خسارت‌های مالی فراوانی به شما وارد می‌کند.

- تصور کسب در آمد از این بازی هم یک رویای شیرین است. هر چند که افراد زیادی در دنیا با فروش شناسه کاربری و امکانات اکتسابی‌شان از کلش کسب درآمد می‌کنند، اما آن‌ها علاوه بر خرید نقدی برخی امکانات، باید زمان بسیار بسیار زیادی برای ارتقای شناسه‌ی کاربری و رسیدن به مراحل بالاتر صرف کنند.

- تولیدکنندگان این بازی تا آن‌جاکه توانسته‌اند ظواهر بازی را ساده کرده‌اند و با فانتزی‌سازی و پیراسته کردن آن از نمادهای حساسیت‌برانگیز در فرهنگ‌های مختلف، تلاش کرده‌اند کلش را در ظاهر به یک گل بی‌خار تبدیل کنند. همین زیرکی در طراحی از عوامل شیوع اعتیاد به این بازی در سطح جهان است.
- دنیای بازی کلش و فرهنگ حاکم بر آن به نحوی طراحی شده است که بازیکنان بدون آن که بدانند، در حال تمرین و آموختن سبک زندگی ایده‌آل انسان غربی هستند. یعنی برنامه‌ریزی برای آباد کردن حداکثری دنیا ولو به قیمت نابود کردن زندگی دیگران. این بازی به شکل سازماندهی شده به تحریک حرص و ولع انسان برای کسب مال دنیا می‌پردازد و پیشرفت و سعادت بازیکنان را در تمتع حداکثری از امکانات و مواهب دنیوی تعریف می‌کند.

- بازی کلش بخاطر آنلاین بودن و رقابت میلیونی کاربران از نقاط مختلف جهان شب و روز ندارد و اگر بازیکنی بخواهد در آن به موفقیت برسد می‌بایست به طور پیوسته و مستمر زمان زیادی در شبانه روز برای موفقیت در آن اختصاص دهد. از این لحاظ این بازی تفاوت چندانی با یک شغل تمام وقت ندارد. شغل تمام وقت بی‌مزد!

چه باید کرد؟

- محدود کردن امکان دسترسی فیزیکی به ابزارهای دیجیتال (همان طور که در سوالتان مطرح کرده‌اید) خوب است و می‌تواند تا یکی دو سال مشکل را تا حدی کنترل کند. شما در این مدت فرصت دارید تا سطح بینشی فرزندتان به تفریح و سرگرمی را بالا ببرید. اگر این زمان را از دست بدهید در آینده ی نزدیک محدود کردن دسترسی به موبایل و تبلت و ... امکان پذیر نیست.

- هیچ راه حلی در این سن بغیر از گفتگو و متقاعد کردن فرزندتان ندارید. حتی اگر شده کمی به او امتیاز و زمان بدهید؛ اما مذاکره و رعایت کردن قوانینی که در گفتگوهایتان به آن می‌رسید بهترین راه حل است. برای استفاده از بازی قانون بگذارید و این قوانین را رعایت کنید.

- با فرزندتان صحبت کنید و اطلاعاتی که درباره کلش به شما گفتم به صورت مستقیم با او در میان بگذارید و از او بخواهید برای تکمیل این اطلاعات و ارایه آن به شما در اینترنت جستجو کند. با این قدم شما می‌توانید توجه او را به آسیب‌های ممکن از این بازی و بازی‌های مشابه جلب کنید.

- با همفکری فرزندتان زمان و مدت مقرری را برای بازی کردن تعیین کنید. توصیه‌ی من این است که زمان مقرر از چهار ساعت در هفته بیشتر نشود و حتماً در بعضی روزها این میزان به صفر برسد. مثلاً فقط پنجشنبه‌ها و دوشنبه و سه شنبه هر روز به مدت یک ساعت.

- حتی المقدور بازی‌های معمولی رایانه‌ای و غیرآنلاین را جایگزین بازی‌های آنلاین و بین المللی بکنید. این بازی‌ها ناخودآگاه تمرکز بازیکن را حتی در زمان‌هایی که از بازی دور هستند از بین می‌برند. چون جهان بازی همچنان فعال است و بازیکن باید در تب و تاب رسیدن به حرکت این جهان خیالی باشد.

- دستورالعمل های دیگری که در بالا گفته شد را جدی بگیرید. پر کردن اوقات فراغت با فعالیت‌های حقیقی می‌تواند از بین برنده‌ی میل کاذب و بیمارگونه به بازی رایانه‌ای باشد.

ان‌شاءالله امیدوارم مواردی که عرض کردم بتواند اندکی به شما کمک کند.

با احترام

گفتگوها (۳)

یه سوال!
برای مثال ...
در این بازی ها ...
اگر پولی برای خرید انواع قابلیت های پولی بازی خرج نکنیم ...
باز هم کمک اقتصادی به سازندگان بازی میشه ؟
پاسخ:
آیا تولیدکنندگان بازی آن را به رایگان در اختیار شما قرار داده‌اند؟
چرا تولیدکنندگان بازی آن را به رایگان در اختیار شما قرار داده‌اند؟
*
تولیدکنندگان بازی از حضور رایگان شما در فضای کسب و کارشان چه بهره‌ای می‌برند؟
تولیدکنندگان بازی از حضور رایگان شما در فضای کسب و کارشان بهره‌ای نمی‌برند؟
تولیدکنندگان بازی احمقند؟
*
یک نکته‌ی دیگر:
شما می‌دانید که یکی از واردات مهم و ضروری کشور ما در دهه گذشته «پهنای باند» بوده است؟
این واردات را چه کسی و چطور مصرف می‌کند؟
  • روح الله فاضل
  • الحمدلله که ما دامانمان را از همان ابتدا به این گنداب‌های فریبا نیالودیم...
    وقتی دقیق نگاه کنید میبینید تنها اعتیاد به بازی کلش نیست ! که اگر بود خیلی خوب بود ! اعتیاد به کلش یکی از اعتیاد های امروز است ! اعتیاد به وبگردی های بی خود ! اعتیاد به نرم افزار های چت مثل وایبر و تلگرام ! اعتیاد به وقت گذرانی بیهوده ! اعتیاد به کتاب نخواندن و... 
    جامعه امروز دارد به شدت تخصصی میشود اما اهداف و برنامه های آموزش و پرورش و آموزش عالی همچنان هردمبیل و ناکارآمد پیگیری میشود . بیشک اگر برنامه ریزی و اسعتداد یابی در قشر جوان به گونه ای باشد که مسیر آموزش و تعلیم را در برگیرد و هرکسی تا حدی متناسب با روحیات و علایق خود روزگار بگذراند دیگر کسی دنبال این گونه اعتیاد ها نخواهد رفت ! کم نیستند تحصیل کرده هایی که از رشته تحصیلی خود ناراضی اند و شک ندارند آنچیزی که سالها برای آن وقت گذاشته اند آن چیزی نبوده که آنها دوست داشتند ! 
    پاسخ:
    صحیح می فرمایید. یکی از دلایل پناه بردن آدم ها به مخدرها، فرار از زندگی نامناسبشان است.

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی