پدرم، مادرم، سلام؛
خیال نکنید اگر دیر دیر به یادتان میافتیم یا گاهگاه سری به شما میزنیم، به یادتان نیستیم و دوستتان نداریم.
بالا و پایینهای روزگار، مدام بالا و پایینمان میکند و تمام حواسمان را جمع کردهایم که در این دستاندازها، خدای ناکرده، چپ نکنیم. موتور ضعیف جانمان، این روزها جسم را هم به زحمت حرکت میدهد، از پرواز روح که اصلاً صحبت نفرمایید.
شکایتی از عهد و روزگار نیست البته، که مصیبت در جانمان است. چون «دوست» دشمن است، شکایت کجا بریم؟
ما خیلی حرف داریم
ما مسلمانها خیلی حرفها داریم که به یکدیگر بگوییم و آنها را میان خود به مطالعه و بررسی بگذاریم...
امروز دنیای اسلام و امت اسلامی با مصائب بزرگی مواجه است. درست است که بسیاری از این مصائب از درون دل خود ما مسلمانها برخاسته است؛ ما کوتاهی و تنبلی کردیم و با خودخواهیها و دنیاطلبیهای خودمان راه امت اسلامی بهسوی قلهی تکامل انسانی را نپیمودیم، که باید برگردیم؛ باید حرکت کنیم؛ باید توبه کنیم؛ اما شکی نیست که در دورانهای اخیر تاریخ، بخش بسیار مهمی از این عقبماندگیها، مصیبتها و مشکلات نیز ناشی از نظم باطل جهانی امروز و دیروز است. نظام جهانی، نظام اقتدارگرایی است؛ نظام تکیهی بر زور است؛ نظام زندگی انسان نیست؛ نظام زندگی جنگلی است
رضای امیرخانی هم اگر «جعفر» را دیده بود، به جای «بیوتن» نوشتن، به صرافت «ای وطن» نوشتن میافتاد!
*
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم سازیم و بنیادش براندازیم
…
زندگی آدم مثل سیبی است که بالا انداخته باشی. میرود توی آسمان و چرخ میزند و چرخ میزند و چرخ میزند و میآید محکم میخورد توی سرت. امروز هفدهم خرداد بود. از صبح کار خاصی نداشتم تا عصر که جلسهی طنین باشد. حسابش را بکن درست یک سال پیش همین لحظات و ساعات، آخرین دقایق دانشجویی من بود.
با این هفته، سه هفته تا انتخابات مانده است و طبیعتاً اگر بخواهیم مانند بعض رفقای صرفاً عبادی و ظاهراً «یا صاحبالزمان» (با عرض معذرت) گوسپند نباشیم باید چیزکی هم در این مورد افاضه کنیم. لهذا علیرغم تمایل مشتریان گرامی این صفحه پیرو معرفی یا تبلیغ کاندیدایی خاص از این تریبون، کمی روششناسانه به ردیابی اصولی کاندیدای اصلح خواهیم پرداخت.